30 lat Szkół Problemów Dydaktyki Chemii
W 1979 r. Sekcja podjęła nową formę działalności, której inicjatorem i organizatorem była dr Natalia Wanda Skinder i prof. Stanisław Wajda z Wrocławia – odbywające się cyklicznie Szkoły Problemów Dydaktyki Chemii. Zadaniem Szkół stała się integracja środowisk dydaktyków chemii – pracowników uczelni, ośrodków metodycznych i nauczycieli, wymiana poglądów dotyczących trudnych zagadnień w nauczaniu chemii, stanowiska Sekcji w sprawach polityki oświatowej i in.
Pierwsze Szkoły, odbywające się wiosną w Karpaczu, poświęcone zostały podstawowym niełatwym zagadnieniom chemicznym, jak budowa materii, energetyka i kinetyka reakcji, procesy red-ox i obejmowały prezentację współczesnych poglądów naukowych na dany temat, jego ujęcia metodyczne, wyniki badań nad realizacją tych zagadnień w szkole i uczelni; wykłady, plakaty itp.
Po pewnym czasie sceneria wiosennych Szkół zmieniła się na podgórską zimowo-śnieżną. Potem powrócono do wiosennej aury, zapewniając urozmaicenia krajobrazowe – Szkołę nad morzem, jeziorem itp. Obrady merytoryczne wzbogacano o część kulturalno-towarzyską, występy zespołów regionalnych, wycieczki i in. Materiały każdej Szkoły zostały opublikowane. Początkowo Szkoły odbywały się co 2 lata, potem w rytmie tym pojawiły się przerwy, spowodowane sytuacją polityczno-gospodarczą kraju. Wykaz kolejnych Szkół przedstawiono obok.
Anna Galska-Krajewska
Uniwersytet Warszawski, Wydział Chemii, Laboratorium Dydaktyki Chemii, 2012