Dr Józef Głowacki ukończył w 1971 roku studia chemiczne na Uniwersytecie Jagiellońskim i rozpoczął pracę w VI LO im. J.Słowackiego w Kielcach. Po czterech latach został zatrudniony w Instytucie Chemii WSP w Kielcach (obecnie Uniwersytet Jana Kochanowskiego), gdzie pracował kolejno jako: starszy asystent, adiunkt i starszy wykładowca, aż do przejścia na emeryturę w 2010 roku. W Instytucie Chemii pełnił przez kilka lat funkcję v-ce dyrektora ds. dydaktycznych a potem dyrektora. Odpowiadał za realizację przez Instytut Chemii programu TEMPUS (STEP JEP 12224) – „Kształcenie nauczycieli przedmiotów przyrodniczych”. W ramach tego programu był współautorem eksperymentalnego skryptu dla studentów do ćwiczeń laboratoryjnych z podstaw chemii. W 1984 roku obronił pracę doktorską na Wydziale Chemii UMCS w Lublinie. Ponadto w 1991 r. ukończył w Bydgoszczy Studia Podyplomowe „Pedagogika współczesna z elementami pomiaru dydaktycznego”. Jednocześnie podejmował pracę w różnego typu kieleckich szkołach (liceum, gimnazjum, technikum chemiczne) zastępując nauczycieli chemii, a także pełniąc funkcję wychowawcy klasy.
Działał aktywnie w Polskim Towarzystwie Chemicznym, będąc przez wiele lat skarbnikiem w Oddziale Świętokrzyskim. Był jednym z organizatorów Naukowego Zjazdu PTChem, który odbył się w Kielcach w 1984 roku. Z jego inicjatywy powołana została Sekcja Dydaktyki Chemii przy Świętokrzyskim Oddziale PTChem, i przez kilka lat był jej pierwszym przewodniczącym. Dr Józef Głowacki ma bardzo duże zasługi dla Olimpiady Chemicznej. Był członkiem Komitetu Głównego Olimpiady Chemicznej w Warszawie i sekretarzem Komitetu Okręgowego Olimpiady Chemicznej w Kielcach, organizując przez 30 lat zawody dla uczniów szkół średnich z woj. kieleckiego i częstochowskiego.
Dr Józef Głowacki ściśle współpracował ze środowiskiem nauczycielskim. Był przewodniczącym Zespołu Specjalistycznego przy WOM kwalifikującego nauczycieli chemii do egzaminów na stopień specjalizacji i sekretarzem Komisji Egzaminacyjnej na I i II st. specjalizacji dla nauczycieli chemii oraz kierownikiem i wykładowcą na Studium Przedmiotowo-Metodycznym dla nauczycieli chemii. Pomagał w przygotowaniu kursu przedmiotowo-metodycznego z chemii w Zespole Szkół Spożywczych w Sandomierzu i Makroregionalnej Konferencji Metodycznej dla nauczycieli chemii w Zespole Szkół Rolniczych w Wólce Gościeradowskiej. Za tę współpracę regularnie otrzymywał podziękowania, miedzy innymi z Ośrodków Metodycznych dla Nauczycieli w Kielcach, Częstochowie i Tarnobrzegu. Współpracował z nauczycielami szkół podstawowych i średnich w zakresie praktycznego przygotowania studentów chemii do zajęć lekcyjnych. Opracował wiele oryginalnych programów zajęć z zakresu dydaktyki chemii i pomiaru dydaktycznego. Prowadził w ramach grantów MEN-u wykłady i konwersatoria według autorskiego programu „Chemia życia codziennego” dla nauczycieli uczących przyrody w szkołach podstawowych. Jego umiejętności dydaktyczne bardzo wysoko oceniali studenci i nauczyciele na studiach dziennych, zaocznych i podyplomowych.
Jest autorem wielu publikacji z zakresu edukacji chemicznej, z których chętnie korzystali nauczyciele oraz dydaktycy chemii. Był członkiem redakcji „Niedziałek”, pisma metodycznego dla nauczycieli chemii, wydawanego przez Zakład Dydaktyki Chemii UJ. Brał aktywny udział w polskich i zagranicznych konferencjach naukowych i dydaktycznych z zakresu edukacji chemicznej. Zorganizował w 1989 roku, wspólnie z Naukowym Studenckim Kołem Chemików, Ogólnopolskie Seminarium Studenckie „Typy lekcji - teoria i praktyka”. Był członkiem Międzynarodowego Komitetu Naukowego sympozjum „Education of Science Teachers”, które odbyło się w 1998 roku.
Kilkakrotnie był nagradzany indywidualną nagrodą JM Rektora WSP za osiągnięcia dydaktyczne. Za działalność w Olimpiadzie Chemicznej otrzymał dyplom z okazji jej XXX-lecia oraz w 2004 roku medal z okazji 50-lecia, jak również nagrodę Ministra Edukacji Narodowej.